3 Kasım 2013 Pazar

Duygu Asena : Kadının Adı Yok


 Sokakta çöpe çıkmış kitaplar arasında bulduğum ve uzun zamandır okumak istediğim ama bir türlü almaya fırsat bulamadığım Duygu Asena'nın bu kitabını görünce çok sevindim. Kitap çöpe atılır mı diye çok şaşırmış olsam da tesadüfi buluşmamız açısından hayırlara vesile olmuş bile diyebilirim.

Kitap fazlasıyla ince olmasına karşın içinde bir çok şey barındırıyor. Romanda anlatılan kadının, çocukluk döneminden, genç kızlığına evliliğine dair bir çok şeyi kısa ancak anlaşılabilir sade, çarpıcı bir dille anlatıyor. Aslında bahsi geçen klasik bir Türk kızı; olaylarda diyaloglarda belkide kendi hayatınızdaki ya da çevrenize (80lerden bugüne ne yazık ki çokta değişemeyen) dair söylemleri bulabilirsiniz. 

Kitaptaki kahramanımızın bir adı yok, tüm hikaye boyunca ismi yazılmıyor; bu haliyle de kitap başlığına atıfta bulunuyor Duygu Asena. Zaten toplum içerindeki baskıları düşündüğümüzde kadının adı çokta önemli değil. Erkeğini temsil etsin, ailesine leke sürmesin, normlara uysun, iş-güç bir yere kadar, kendinden beklenenin fazlasına çabalamasın, çünü onun için "kadın" için beklenen bu. Baskılarının nedenlerini bir türlü anlayamayan ve kendi hayatı için, mutluluğu için çabalamaya çalışan bir kadın. İstekleri, arzuları, hakları olduğunu keşfeden; bir erkekten daha güçlü olabileceğini anlayan, düşünen, direnen bir kadın.

 Kitap sona erdiğinde ismiyle ne kadar büyük anlamlar taşıdığını özümsüyorsunuz. Bana göre Duygu Asena'yı en iyi anlatan kitabı ve muhakkak okunması gerekenler arasında.



     

      Henüz izleyemesem de 1987 yılında Atıf Yılmaz'ın yönetmenliğini yaptığı film Duygu Asena'nın kitabından aynı isimle uyarlanmış.  İzlemek daha kolay diyenlerdenseniz, bir seçenek olabilir. İzlemişseniz de yorumlarınızı bekliyorum, zira kitap uyarlamaları genelde benim için bir hayal kırıklığı oluyor ancak filmi de merak ettim. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder